Jak uniknąć pomieszania żalu z poczuciem winy? „Ach żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, dla Ciebie odpuszczam bliźniemu”. Tę krótką formułę zna chyba każdy. Ale czy oddaje ona to czego faktycznie doświadczamy kiedy stajemy twarzą w twarz ze złem, które popełniliśmy? Czy faktycznie żałujemy jedynie dla Bożej miłości? Warto pamiętać o ważnym rozróżnieniu, jakie w tej materii czyni Katechizm. Czytamy tam o dwóch rodzajach żalu: doskonałym (contritio), którego jedynym motywem jest miłość do Boga i niedoskonałym (attritio) – którego przyczyną jest strach, wstyd, czy coś innego, różnego od miłości do Boga. Bardzo obrazowo różnicę miedzy tymi rodzajami żalu wyjaśnił Tomasz z Akwinu. Odwołuje się on do dosłownego znaczenia ich łacińskich określeń. Otóż contritio oznacza: skruszenie a attritio złamanie. I na poziomie duchowym odnosi on to do źródła wszelkiego grzechu – czyli pychy. Żal niedoskonały łamie w jakiś sposób naszą pychę i pomaga odwrócić się od grzechu, ale nie niszczy jej całkowicie. To dzieje się dopiero gdy doświadczamy żalu doskonałego – wtedy ta pycha zostaje skruszona, rozbita w drobny mak. A kiedy coś w nas jest kruszone czy miażdżone pojawia się ból. Moment kiedy uświadamiam sobie grzech, który popełniłem nie może być łatwy. Kiedy ten ból staje się realny, może być mi łatwiej zrozumieć, jak bardzo realne było zło, które spowodowałem. I ten ból czasem prowadzi do łez, tak jak stało się w przypadku Piotra. Uświadomił sobie swój grzech, gdy usłyszał pianie koguta, a potem: „Wyszedł na zewnątrz i gorzko zapłakał”. Trzeba jednak pamiętać, że smutek związany z żalem za grzechy nie może przekształcić się w rozpacz. Wręcz przeciwnie: „Niech skruszony smuci się zawsze [swymi grzechami], lecz niech raduje się zawsze swym smutkiem” – mówi św. Augustyn. Płaczący nad swoim grzechem Piotr mówi nam jeszcze jedną, szalenie istotną rzecz na temat żalu za grzechy. Apostoł najpierw uświadomił sobie, że zgrzeszył, a dopiero później zapłakał. Reakcja emocjonalna była wynikiem rozumowania, a nie jego przyczyną. Żal za grzechy to nie smutek, to nie poczucie winy albo wstyd. Emocje nie są zależne od naszej woli i nie mogą stać się warunkiem nawrócenia – mogą mu natomiast towarzyszyć i z niego wypływać. To ważne, żeby nie utożsamić żalu z poczuciem winy. Mogę przecież czuć się bardzo źle, kiedy zrobię coś co obiektywnie jest niewielkim przewinieniem, lub jest nawet moralnie obojętne. Z drugiej strony nawet poważny grzech mogę tak zracjonalizować, że prawie wcale nie będę odczuwał wyrzutów sumienia. Jak uniknąć tego pomieszania żalu z poczuciem winy? Co robić, żeby motywacją mojego żalu była coraz bardziej Boża miłość? Drogą jest zmiana myślenia. Adrien von Speyer rozważając kwestię żalu za grzechy tak pisze: „Nasze grzechy niesie On [Chrystus] Ojcu z miłością tak oczyszczającą, że Ten nie widzi nic poza tą miłością i Jego duchem pojednania”. Zanim zaczniemy się oskarżać za popełnione przez nas zło, powinniśmy dostrzec Bożą miłość, która działa w naszym życiu. Sam fakt, że chcemy pójść do spowiedzi, że szukamy pojednania jest owocem łaski. Tylko patrząc na nasz grzech przez pryzmat Bożej miłości możemy właściwie zrozumieć jego ciężar i jednocześnie się pod nim nie załamać – bo nie niesiemy go sami. 6 grudnia 2016, 16:30 Urodzony w 1990 roku. Student Kolegium Filozoficzno-Teologicznego Ojców Dominikanów w Krakowie.Utwórz ciąg przyczynowo-skutkowy przedstawiający cyrkulację powietrza w strefie międzyzwrotnikowej. A - Przemieszczanie się chłodnego i suchego powietrza w kierunku wyższych szerokości geograficznych B - Unoszenie się nagrzanego, wilgotnego, lekkiego powietrza C - Grawitacyjne opadanie powietrza D - Powstanie strefy podwyższonego ciśnienia przy powierzchni ziemi E - Powstanie pasa
Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w Trójcy jedyny, prawdziwy;Wierzę, coś objawił Boże, Twe słowo mylić się nie Tobie, boś Ty wierny, wszechmogący i miłosierny;Dasz mi grzechów odpuszczenie, łaskę i wieczne choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko wszystko, co jest stworzone, Boś Ty dobro żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłościw mnie grzesznemu, całym sercem skruszonemu Modlitewnik Zobacz więcej Informator Parafia, dekanat, diecezja - podział administracyjny kościołaW podziale administracyjnym Kościoła katolickiego podstawową jednostką organizacyjną jest parafia, nad którą pieczę sprawuje – mianowany najczęściej na czas nieokreślony – proboszcz. W kierowaniu parafią wspomagają go inni prezbiterzy (księża wika... Czy w kościele mozna robić zdjęciaCzy w kościele można robić zdjęcia? Nie sposób jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Prawo kanonicznie nie zajmuje się bowiem kwestią fotografii w ogóle. W rezultacie wszystko zależy od reguł obowiązujących w konkretnej parafii bądź na terenie... Co oznaczają symbole chrześcijańskie?Czy belki krzyża mają jakieś znaczenie? Czego skrótem jest IHS? Dlaczego to ryba stała się znakiem rozpoznawczym pierwszych chrześcijan? Czyim wyobrażeniem ikonograficznym jest gołębica? Jaki związek z chrześcijaństwem mają litery greckiego alfabe... Co to jest oaza w kościele katolickim?Oaza to powszechne określenie Ruchu Światło-Życie, czyli ruchu odnowy Kościoła rzymskokatolickiego, który został zapoczątkowany w 1954 r. przez ks. Franciszka Ruchu jest formacja, tj. wychowywanie dojrzałych chrześcijan, co nie... Czy kościół uznaje kremację?Stanowisko Kościoła katolickiego odnośnie praktyki kremacji zostało przedstawione i omówione w Instrukcji „Ad resurgendum cum Christo” ogłoszonej przez Kongregację Nauki Wiary w 2016 r. Zgodnie z treścią tego dokumentu Kościół niezmiennie preferuj... Zobacz więcej Komentarze: Nikt jeszcze nie skomentował, bądź pierwszy!ŻAL ZA GRZECHY. Ach żałuję za me złości jedynie dla Twojej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, dla Ciebie Odpuszczam bliźniemu. Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu! Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść mi, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj mnie, Panie. Czytania z dnia2022-07-25 - Poniedziałek. Święto św. Jakuba ApostołaRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangelia 2022-07-26 - Wtorek. Wspomnienie św. Joachima i Anny, rodziców Najświętszej Maryi PannyRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangelia 2022-07-27 - ŚrodaRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangelia 2022-07-28 - Czwartek. Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Sarbeliusza Makhluf, prezbiteraRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangelia 2022-07-29 - Piątek. Wspomnienie św. Marty, Marii i ŁazarzaRozważanieStary lekcjonarzI CzytanieEwangeliaEwangelia A Partnerzy Polecane linki Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin. Akt wiary Wierzę w Ciebie, Boże żywy, W Trójcy jedyny, prawdziwy. Wierzę, coś objawił Boże, Twe słowo mylić nie może. Akt nadziei Ufam Tobie, boś Ty wierny, Wszechmocny i miłosierny. Dasz mi grzechów odpuszczenie, Łaskę i wieczne zbawienie. Akt miłości Boże, choć Cię nie pojmuję, Jednak nad wszystko miłuję. Nad wszystko, co jest stworzone, Boś Ty dobro nieskończone! Akt żalu Ach, żałuję za me złości, Jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, Do poprawy dążącemu. Panie Jezu Chryste, Synu Boga, Zbawicielu zmiłuj się nade mną, grzesznym. Jezu cichy i pokornego serca uczyń serca nasze według serca Twego. O Maryjo bez grzechu poczęta módl się za nami którzy się do Ciebie uciekamy Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas pokojem Któryś za nas cierpiał rany Jezus Chryste zmiłuj się nad nami Najświętsze Serce Jezusa zmiłuj się nad nami. Panie, ratuj! Jezu, ufam Tobie Jezu, kocham Ciebie Panie, pomóż mi Wsparcie Zostań naszym Patronem Modlitwa na dzisiajMatka Boża tarczą obronnąŁódź życia (św. Faustyna)Oczekiwanie duszy na przyjście Pana Rozważania nt. Litanii Loretańskiej Dzień 1 Dzień 2 Dzień 3 Dzień 4 Dzień 5 Dzień 6 Dzień 7 Dzień 8 Dzień 9 Dzień 10 Dzień 11 Dzień 12 Dzień 13 Dzień 14 Dzień 15 Dzień 16 Dzień 17 Dzień 18 Dzień 19 Dzień 20 Dzień 21 Dzień 22 Dzień 23 Dzień 24 Dzień 25 Dzień 26 Dzień 27 Dzień 28 Dzień 29 Dzień 30 Dzień 31 Zobacz całośćAktualności2021-05-03 Gotowe są już kolejne księgi Starego Testamentu, a są nimi: Księga Nahuma Księga Habakuka Księga Sofoniasza Księga Aggeusza Księga Zachariasza Księga Malachiasza 2021-04-27 Dostępna jest już również Księga Micheasza. Zapraszamy. 2021-04-27 Zapraszamy do wysłuchania Księgi Jonasza. 2021-04-23 Mamy jeszcze na dziś Księgę Ozeasza dla Was. Owocnego słuchania. 2021-04-23 Kolejna księga Starego Testamentu gotowa, oto Księga Daniela. Zapraszamy. Antologia wczesnego kina (2016), przygotowaną przez Andrzeja Dębskiego i Martina Loiperdingera, a wydaną przez wrocławską Oficynę Wydawniczą Atut w renomowanej i niezwykle cennej serii Modlitwa przed spowiedzią Panie Jezu, chcę Ci wyznać wszystkie moje grzechy. Proszę Cię, daj mi Twego Ducha, aby oświecił moje serce i rozum, bym przypomniał sobie wszystko zło, jakiego się dopuściłem od ostatniej spowiedzi świętej w moich słowach, myślach, uczynkach i zaniedbaniach. Amen. Żal za grzechy Żałuję, Panie Jezu, że obraziłem Cię moimi grzechami. Chcę Ci powiedzieć, że Cię kocham i chcę być zawsze z Tobą. Ach, żałuję za me złości jedynie dla Twej miłości, Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu, do poprawy dążącemu. Panie Jezu, przyjmij mój szczery żal za te winy, które przypomniałem sobie w rachunku sumienia i za te, których już nie pamiętam. Chcę naprawdę odrzucić od siebie to wszystko, co nie pozwala mi całym sercem kochać Ciebie i ludzi, moich braci. „Zmiłuj się nade mną Boże, w łaskawości swojej; odwróć oblicze swe od moich grzechów i wymaż wszystkie moje przewinienia; stwórz, Boże, we mnie serce czyste i odnów we mnie moc ducha”. Postanowienie poprawy Panie Boże, który odnowiłeś nas na podobieństwo swojego Syna, spraw, abyśmy doznawszy miłosierdzia, świadczyli wśród świata o Twojej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego. Przyrzekam, mój Jezu, że uczynię wszystko, bym Cię nie zasmucał grzechami. Duchu Święty dopomóż mi, bym zachował czystą duszę i unikał grzechu. Wierzę w coś objawił Boże, Twe słowo mylić nie może., Ufam Tobie, boś Ty wierny, Wszechmocny i miłosierny. Dasz mi grzechów odpuszczenie, Łaskę i wieczne zbawienie., Boże, choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko miłuję. Nad wszystko, co jest stworzone, Boś Ty dobro nieskończone!, Ach, żałuję za me złości, jedynie dla Wtorek, Kaplica Sakramentu Pokuty na Jasnej Górze jest nieprzerwanie otwarta od początku pandemii. Spowiedź i oczekiwanie na nią odbywają się z uwzględnieniem wszystkich norm i zaleceń sanitarnych. Pielgrzymi jasnogórscy oraz mieszkańcy Częstochowy przystępujący do kratek konfesjonału powiedzieli, czym dla nich jest sakramentalna spowiedź. Małgorzata i Paweł nawiedzili dzisiaj jasnogórskie sanktuarium i zdecydowali się na przedświąteczną spowiedź pomimo pewnych obaw związanych z panującą pandemią. Spowiedź na Jasnej Górze odbywa się codziennie w godzinach od 6:15 do 19:30, w Wielki Czwartek, w Wielki Piątek i w Wielką Sobotę do godz. 17:00. Autor: JC Zobacz również Ks. Domenico Labellarte, duchowy Syn św. Ojca Pio Poniedziałek, O postaci ks. Domenico Labellarte, duchowego syna św. Ojca Pio, mówiliśmy w „Wakacyjnym temacie dnia”. Rozmowę na dzisiejsze pasmo przygotował o. Jakub Szymczycha, dla którego, jak sam przyznaje, św. Ojciec Pio jest patronem i ojcem duchowym w jego kapłaństwie. A do radiowego studia o. Jakub zaprosił s. Annę Kołoch z Instytutu Apostołek Jezusa Ukrzyżowanego – właśnie tę wspólnotę założył ks. Domenico Labellarte. S. Anna opowiadała o tym, jak Ojciec Pio uczył Domenico miłości do Eucharystii, Maryi, kapłaństwa, Krzyża i spowiadania. Autor: DR Starość się Panu Bogu... Niedziela, … zdecydowanie udała – taki wniosek można wysnuć czytając smsy, które dotarły dziś do radiowego studia. 24 lipca, po raz 2., obchodzimy Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych. Autor: AN „Pokój i dobro” - Franciszkański Zakon Świeckich na antenie RJG Sobota, Nasz sobotni program udostępniamy pielgrzymom z Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, którzy dziś przeżywają doroczną pielgrzymkę na Jasną Górę. Rozpoczęliśmy od „Porannego espresso”, którego gośćmi byli uczestnicy pielgrzymki. Od godz. 11:00 na naszej antenie transmitujemy centralną Mszę św. z udziałem pielgrzymów na jasnogórskim Szczycie. Echa dzisiejszej pielgrzymki wybrzmią także w „Panoramie reporterskiego dnia” o godz. – pełniący dziś dyżur Bartłomiej Zug od rana rejestruje dla Państwa ciekawe rozmowy z uczestnikami jasnogórskiego spotkania (powtórka o godz. 22:00). Autor: DR W drodze na Jasną Górę - Pielgrzymka Diec. Bydgoskiej Piątek, 18. Piesza Pielgrzymka Diecezji Bydgoskiej już od kilku dni wędruje na Jasną Górę. Jej przewodnik ks. Krzysztof Klóska był telefonicznym gościem Marcina Bernasia w „Panoramie reporterskiego dnia” – Marcin „złapał” księdza przewodnika w drodze, tuż przed Inowrocławiem. Przed pielgrzymami jeszcze wiele kilometrów i dni wędrówki - dotrą do Częstochowy w przyszłą niedzielę, 31 lipca. Autor: DR „Przez uszy do duszy” - spotkanie z o. Marcinem Ciechanowskim Czwartek, Już dziś zapraszamy na premierowy odcinek audycji „Przez uszy do duszy” (czyli jasnymi słowami o ciemnych mocach). To cotygodniowe spotkanie z o. Marcinem Ciechanowskim, paulinem i egzorcystą. Audycja, ciesząca się dużą popularnością wśród słuchaczy Radia Jasna Góra, emitowana jest także w wakacyjnej ramówce – w każdy czwartek o godz. 19:30, powtórka – w piątki o godz. 23:00. Rozmowy z o. Marcinem prowadzi Mirosława Szymusik z Biura Prasowego @Jasna Góra News. Dziś - audycja na żywo, zapraszamy Państwa do słuchania, ale i włączenia się przez telefony (34 365 17 47) lub smsy (516 216 776). Autor: DR „Adopcja - krok po kroku” – nowa propozycja w ramówce wakacyjnej Środa, „Adopcja – krok po kroku” – nowa propozycja w ramówce wakacyjnej Radia Jasna Góra – to cykl dziesięciu audycji na temat podstawowych zagadnień związanych z procedurą przysposobienia. Raz w tygodniu Marcin Bernaś spotyka się z pracownikami Śląskiego Ośrodka Adopcyjnego w Katowicach oddz. ds. Adopcji i Wspierania Rodziny w Częstochowie, aby opowiedzieć o poszczególnych etapach adopcji - od powzięcia decyzji, do przyjęcia dziecka - językiem prostym i zrozumiałym, obalić mity na temat procedur adopcyjnych, a także pokazać radości i cienie rodzicielstwa adopcyjnego. Autor: DR
W najbliższy piątek Święto Niepokalanego Poczęcia Najświętrzej Maryi Panny. Godzina Łaski 8 grudnia od 12.00 do 13.00 Matka Boża, objawiając się w Święto Niepokalanego Poczęcia, 8 grudniaAkt Wiary Wierzę w Ciebie, Boże żywy,W Trójcy jedyny, prawdziwy,Wierzę coś objawił, Boże,Twe słowo mylić nie może. Akt Nadziei Ufam Tobie, boś Ty wierny,Wszechmocny i miłosierny,Dasz mi grzechów odpuszczenie,Łaskę i wieczne zbawienie. Akt Miłości Boże, choć Cię nie pojmuję,Jednak nad wszystko miłuję,Nad wszystko, co jest stworzone,Boś Ty Dobro nieskończone! Akt Żalu Ach, żałuję za me złości,Jedynie dla Twej miłości,Bądź miłościw mnie grzesznemu,Dla Ciebie odpuszczam bliźniemu. Ach żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, dla Ciebie odpuszczam bliźniemu.-----5 przykazan koscielnych. 1. W niedzielę i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych 2. Znak krzyża W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen. Chwała Ojcu (doksologia mała) Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen. Podstawowe modlitwy Ojcze nasz (Modlitwa Pańska) Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. (Amen.) Końcowe “Amen” (KKK 2856) używane jest w formułach pozaliturgicznych, np. w Różańcu NMP lub Koronce do Bożego Miłosierdzia itp. Opuszcza się je w formułach liturgicznych, gdzie po Modlitwie Pańskiej następuje inna oracja skierowana do Boga Ojca. Zdrowaś Maryjo (Pozdrowienie Anielskie) Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. Pod Twoją obronę Pod Twoją obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj. Aniele Boży (Modlitwa do Anioła Stróża) Aniele Boży, Stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stó
Ach, żałuję za me złości jedynie dla Twej miłości. Bądź miłości mnie, grzesznemu, dla Ciebie odpuszczam bliźniemu. About us. About Quizlet; How Quizlet works;
„A celnik stojąc z daleka, nie chciał ani oczu podnieść w niebo, ale bił się w piersi, mówiąc: Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu!” (Łk 18, 13). „Cóż bowiem pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swojej szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za duszę swoją?” (Mt 16, 26). Akt żalu ma na celu nasze pojednanie się z Panem Bogiem. Gdy popełnimy grzech, który zrywa naszą jedność z Panem Bogiem (grzech ciężki, śmiertelny) lub osłabia więź miłości naszej duszy z Panem Bogiem (grzech powszedni), wówczas – aby pojednać się ze Stwórcą – musimy wzbudzić w naszym sercu akt żalu, połączony z decyzją niezwłocznego przystąpienia do spowiedzi. Akt żalu ma zatem na celu przywrócenie stanu łaski uświęcającej (w przypadku grzechów ciężkich) bądź pomnożenie łaski uświęcającej w duszy (w przypadku grzechów powszednich). Zawsze – a zwłaszcza w czasach zamętu powszechnego – mówiąc o sprawach wiary i moralności, powinniśmy zachować precyzję i klarowność rozróżnień. Skromne wyjaśnienie niektórych aspektów kwestii aktu żalu uwzględni zatem katolicki rozumny postulat: distínguere – rozróżniać, odróżniać, wyodrębniać. Rodzaje żalu za grzechy Może być żal niedoskonały (attritio), np. z obawy wiecznym potępieniem, przed piekłem. Żal niedoskonały jest w jakiejś mierze naznaczony egoizmem i lękiem. Tu moje „ja” jest dominujące. Żal niedoskonały jest oczywiście przed Panem Bogiem ważny, nie należy go lekceważyć czy dezawuować. Taki żal wystarczy do odprawienia dobrej i ważnej spowiedzi. Natomiast żal doskonały (contritio) wzbudzany jest z miłości ku Panu Bogu. Tu moja postawa jest o wiele bardziej dojrzała: Bóg jest w centrum. Z miłości ku Niemu żałuję za popełnione zło i za zaniedbanie dobra. Kto kocha Pana Boga szczerze, a nie deklaratywnie, ten nie ma problemu ze wzbudzeniem sobie aktu żalu doskonałego. Akt żalu w perspektywie codziennych praktyk pobożności Akt żalu doskonałego wzbudzajmy sobie codziennie przy wieczornym pacierzu, po rachunku sumienia. Nigdy nie zasypiajmy w grzechu śmiertelnym czy powszednim, bez aktu żalu. Chodzi o to, by śmierć nie zaskoczyła nas nieprzygotowanych (przecież nigdy nie wiemy czy jeszcze rano obudzimy się żywi na tej ziemi). Papież Innocenty IV w Liście do kardynała-legata na Cyprze (1254) pisze: „Jeśli zaś ktoś bez pokuty umiera w grzechu śmiertelnym, to bez wątpienia cierpi na zawsze męki ognia wieczystego piekła”. Wystarczy jeden grzech śmiertelny, niewyznany i nieodpokutowany – i dusza Bożym wyrokiem idzie na wieczne potępienie. Innocenty III w Liście do Imberta, arcybiskupa w Arles (1201), naucza: „Karą zaś grzechu uczynkowego jest męka wiecznego ognia”. Akt żalu miejmy zatem jako jeden z niedyspensowalnych elementów naszych codziennych praktyk pobożności. Odmawiajmy codziennie pacierz, a w nim Akt żalu, który w zwartej formule wyraża istotę żalu doskonałego: Ach żałuję za me złości Jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie, grzesznemu, do poprawy dążącemu. Akt żalu w perspektywie Sakramentu Pokuty Sobór Trydencki w Nauce o Sakramencie Pokuty – Sesja XIV (1551) stanowi: „Jakby materią tego sakramentu są akty penitenta, mianowicie żal, wyznanie [grzechów] i zadośćuczynienie (…). Zwą się one częściami pokuty z tego względu, ponieważ z ustanowienia Bożego wymaga się ich u penitenta do całości sakramentu, do pełnego i doskonałego odpuszczenia grzechów (…). Żal. Skrucha, która zajmuje pierwsze miejsce wśród wymienionych aktów penitenta, jest to ból duszy i wstręt do popełnionego grzechu z postanowieniem niegrzeszenia w przyszłości. To poruszenie żalu było zawsze konieczne dla uzyskania odpuszczenia grzechów, a człowieka upadłego po chrzcie dopiero wtedy przygotowuje do odpuszczenia grzechów, jeśli jest połączone z ufnością w miłosierdzie Boże i z pragnieniem spełnienia wszystkiego, co jest wymagane do należytego przyjęcia tego sakramentu (…). [Święty Sobór] naucza nadto, że chociaż zdarza się, iż ta skrucha jest niekiedy doskonała przez miłość i jedna człowieka z Bogiem wpierw, nim aktualnie przyjmie sakrament, niemniej pojednania tego nie trzeba przypisywać samej skrusze bez pragnienia sakramentu, które w tym żalu jest zawarte (…). Kanon 4. Jeśli ktoś przeczy, że do pełnego i doskonałego odpuszczenia grzechów są wymagane u penitenta trzy akty, jakby materia sakramentu pokuty, mianowicie skrucha, spowiedź i zadośćuczynienie, które to akty nazywa się trzema częściami pokuty (…) – niech będzie wyklęty”. Żal za grzechy jest najważniejszym warunkiem spowiedzi. Jest on konieczny, aby Sakrament Pokuty był przyjęty ważnie, tzn. aby łaska przebaczenia skutecznie dotknęła mojego serca, sprawiając odpuszczenie grzechów. Bez żalu za grzechy spowiedź jest nieważna, choćbyśmy spowiadali się dokładnie i szczerze, i choćby kapłan wypowiedział nad nami słowa rozgrzeszenia. Trzeba jednak pamiętać, że dla ważnego i owocnego odprawienia spowiedzi, trzeba spełnić wszystkie 5 warunków dobrej spowiedzi: 1. Rachunek sumienia, 2. Żal za grzechy, 3. Mocne postanowienie poprawy, 4. Wyznanie grzechów, czyli szczera spowiedź, 5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu. Przy wyznaniu grzechów ciężkich zachowujemy wymóg integralności, to znaczy podajemy dokładnie: o jaki grzech chodzi, ważniejsze okoliczności oraz liczbę grzechów. Do ważnego przyjęcia Sakramentu Pokuty wystarczy żal niedoskonały, ale jest on absolutnym minimum. Zawsze warto uczynić starannie pewien wysiłek duchowy, aby z pokorą zwrócić się do Boga i z miłości ku Niemu szczerze przeprosić Go za swoje grzechy, wzbudzając w sercu akt żalu doskonałego. Akt żalu wzbudzajmy przed przystąpieniem do konfesjonału oraz w czasie, gdy kapłan udziela nam rozgrzeszenia (absolucji). Możemy ten akt żalu uczynić, wypowiadając wyżej wspomnianą formułę Aktu żalu („Ach, żałuję za me złości…”) lub najprostszymi słowami: „Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu”. Akt żalu w perspektywie śmierci Życie nasze doczesne prędzej czy później ma swój kres i przechodzi w życie wieczne. Ostateczne rzeczy człowieka: 1. Śmierć, 2. Sąd Boży, 3. Niebo albo piekło. W sytuacji bliskiego zagrożenia śmiercią – in artículo mortis – jest łaską, gdy wyraźniej zdajemy sobie sprawę z własnych popełnionych grzechów, pragnąc ich odpuszczenia. Kościół Katolicki zawsze otaczał szczególną troską umierających, spiesząc im z duchową pomocą, zwłaszcza przez Sakrament Pokuty, Wiatyk (czyli Komunię Świętą w bliskim niebezpieczeństwie śmierci, jako Pokarm na drogę do wieczności; vía = droga), Ostatnie Namaszczenie oraz modlitwę za konających. Mogą zdarzyć się sytuacje WYJĄTKOWE, gdy ktoś znajduje się w bliskim niebezpieczeństwie śmierci, a dostęp do kapłana jest niemożliwy lub w najwyższym stopniu utrudniony. Wtedy osoba umierająca powinna wzbudzać sobie akt żalu doskonałego. Jeśli jest do tego zdolna, niech bije się w piersi i mówi: „Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu” bądź odmawia Akt żalu doskonałego: Ach żałuję za me złości Jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie, grzesznemu, do poprawy dążącemu. Jest tu także do przypomnienia niezwykle poważna kwestia odpowiedzialności osób towarzyszących umierającym, na przykład członków rodziny. Karygodną nieodpowiedzialnością jest zabiegać wobec chorych tylko o pomoc medyczną czy przedłużenie życia, nie myśląc o duszy i pozwalając, by osoba umierała bez Sakramentów Świętych. Jest to bezpośrednie narażanie umierających na niebezpieczeństwo wiecznego potępienia w piekle. Bliscy osoby umierającej, czy opiekujący się nią, będą pomagać tejże osobie wzbudzić sobie akt żalu (choćby podpowiadając jej słowa: „Boże, bądź miłościw mnie, grzesznemu”), podadzą do ucałowania Krzyż, będą się wspólnie modlić oraz uczynią, co tylko możliwe, by przybył kapłan z Sakramentami Świętymi. Akt żalu w perspektywie Komunii Świętej Kościół Katolicki wyraża pragnienie, by wierni „mogli często przyjmować” Pana Jezusa Komunii Świętej (zob. Sobór Trydencki, Dekret o Najświętszej Eucharystii). W aspekcie częstotliwości dyscyplinę przystępowania do spowiedzi oraz przyjmowania Komunii świętej reguluje Kościół Przykazaniem Kościelnym: „Przynajmniej raz w roku spowiadać się, a w czasie wielkanocnym Komunię Świętą przyjmować”. W powyższych regulacjach nie ma mowy o obowiązku częstej Komunii Świętej. Sprawą priorytetową jest, aby przyjmowanie Komunii Świętej było godne, miłującym, czystym – uprzątniętym od grzechu – sercem, będącym w stanie łaski uświęcającej. W czasach zamętu powszechnego w kręgach katolicko-reformowanych coraz zuchwalej słychać niekatolickie zachęty i rady, na przykład: „Wzbudź sobie akt żalu, idź do Komunii, a do spowiedzi pójdziesz sobie później”. To jest niekatolickie ośmielanie do świętokradztwa. Biorąc pod uwagę wszystko, co napisano powyżej, należy dodać, że akt żalu doskonałego gładzi grzechy (nawet ciężkie, śmiertelne), ale dzieje się to wtedy, gdy jest połączony z wyraźnym zamiarem wyspowiadania się jak najszybciej, gdy tylko będzie to możliwe. To co do zasady – poziom obiektywny. Natomiast nie można powiedzieć (zarówno w odniesieniu do innych osób, jak i do samego siebie), że gdy popełniłem grzech ciężki i wzbudziłem sobie akt żalu doskonałego, z pewnością odzyskałem stan łaski uświęcającej. Nigdy tu nie możemy mieć absolutnej pewności. W stanie grzechu ciężkiego, zwłaszcza w obliczu bliskiej śmierci, w WYJĄTKOWYCH sytuacjach, gdy NIEMOŻLIWY jest dostęp do kapłana, trzeba czynić to, co możliwe, by odzyskać stan łaski uświęcającej. Ultra posse nemo obligatur. – „Nikt nie jest obowiązany czynić więcej niż może”. Natomiast skoro tylko będzie możliwa sakramentalna spowiedź, należy ją, nie zwlekając, odprawić. Niewłaściwe jest – po popełnieniu grzechu ciężkiego – wzbudzanie aktu żalu, aby móc przystąpić do Komunii Świętej, z pominięciem spowiedzi. Konkluzje zbawienne Często wzbudzajmy sobie akt żalu doskonałego, zwłaszcza przy codziennym wieczornym pacierzu oraz wtedy, gdy popełnimy grzech – zwłaszcza grzech ciężki. Ze szczególną starannością akt żalu wzbudzajmy sobie przed spowiedzią oraz podczas Sakramentu Pokuty, gdy kapłan udziela nam rozgrzeszenia. Częste wzbudzanie sobie aktu żalu, połączonego z zamiarem rychłego przystąpienia do spowiedzi, poprawnie usposabia naszą duszę wobec wieczności i dysponuje nas na dobrą śmierć. Akt żalu zawsze sytuujmy w perspektywie sakramentalnej – najpierw w odniesieniu do Sakramentu Pokuty, a następnie Komunii Świętej. W zwyczajnych okolicznościach trzeba najpierw iść do dobrej spowiedzi, a potem dopiero przystępować do Komunii Świętej. Czasy zamętu powszechnego ujawniają się na wiele sposobów. Krzewione tu i ówdzie ogólne pomysły, by akt żalu doskonałego zastępował sakramentalną spowiedź są wyrazem nieodpowiedzialności i mogą doprowadzić do zamglenia sumień, lekceważenia Sakramentu Pokuty, Komunii świętokradzkich, a w konsekwencji do wiecznego potępienia dusz w piekle. Podobnie tragicznymi skutkami na wieczność może owocować wysyłanie tzw. „nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej” do chorych. W iluż wypadkach najpierw i pilnie potrzebna jest spowiedź! Jeśli taki „nadzwyczajny szafarz” udzieli Komunii osobie będącej w grzechu śmiertelnym, dodaje grzech do grzechu, pogrąża siebie i dusze, do piekła je prowadząc. Uzurpacyjna aberracja i świętokradztwo, tragicznie skutkujące na wieczność! Warto uczynić wzmiankę i o tym, że sakrament Ostatniego Namaszczenia – jako że łączy się z odpuszczeniem grzechów – może sprawować wyłącznie kapłan. Kolejność katolicka i dla duszy bezpieczna jest ta: Akt żalu doskonałego – Spowiedź – Komunia Święta. Kościół Katolicki zawsze traktował sprawę kultu Bożego i zbawienia dusz z wielką starannością i pieczołowitością. Dla godnego uczczenia Pana Boga w Trójcy Świętej Jedynego oraz dla dobra i zbawienia własnej duszy zwiążmy się wyłącznie i dożywotnio z Mszą Świętą w rycie rzymskim i prośmy Kościół o wszystkie inne Sakramenty w tradycyjnym odwiecznym rycie katolickim. Takie decyzje – miłe Niebu – podejmijmy nie zwlekając. treści katolickie:
Administrator strony dokłada wszelkich starań, aby zawarte na niej dane były prawdziwe, rzetelne i aktualne, jednak mają one charakter wyłącznie orientacyjny i nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Polityka prywatności. Regulamin.
AKT NADZIEI. Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w Trójcy Jedyny prawdziwy. Wierzę, coś objawił, Boże, Twe słowo mylić nie może. Ach, żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, Całym sercem skruszonemu. 4. AKT ŻALU. Ufam Tobie, boś Ty wierny, Wszechmocny i miłosierny.
Zdrowaś Maryjo..., Ojcze nasz..., Aniele Boży..., Chwała Ojcu i Synowi..., Wierzę w Ciebie Boże żywy..., Ufam Tobie, boś Ty..., Boże, choć Cię nie pojmuję..., Ach żałuję za me złości..., Święty Janie Pawle II..., Któryś za nas cierpiał rany..... Ranking Koło fortuny jest szablonem otwartym. Nie generuje wyników na tablicy. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie. ldSHfAN.